เป็นเห็ดรับประทานได้อีกชนิดหนึ่งและได้รับความนิยมสูงกว่าเห็ดนางรม
เนื่องจากเนื้อเห็ดมีความแน่นเนื้อมากกว่า และมีรูปร่างคล้ายอาหารกระป๋องชนิดหนึ่งที่เรียกว่า เอ็นหอยหรือเป๋าฮื้อ ถือว่าเป็นเห็ดที่มีรสอร่อยไม่แพ้เห็ดชนิดอื่น โดยธรรมชาติขึ้นอยู่บนเปลือกไม้ หรือขอนไม้ผุในฤดูฝน เห็ดเป๋าฮื้อมีราคาค่อนข้างสม่ำเสมอตลอดปี สามารถนำไปผลิตเห็ดกระป๋องได้ดี เพราะโครงสร้างของดอกเห็ดมีการเปลี่ยนแปลงน้อยเมื่อเปรียบเทียบกับเห็ดชนิดอื่น สามารถเก็บรักษาในสภาพเห็ดสดได้นานกว่าเห็ดชนิดอื่นโดยเฉพาะการเก็บไว้ในตู้เย็น นอกจากนี้ยังสามารถเพาะได้ทุกฤดูกาลและทุกภาคของประเทศ และไม่มีปัญหาในเรื่องของตลาดเนื่องจากมีความใกล้ชิดกับเห็ดนางรม หรือเห็ดในสกุล Pleurotus จึงทำให้มีลักษณะภายนอกคล้ายคลึงกัน จะแตกต่างกันตรงที่สี และความแน่นเนื้อของดอก เห็ดเป๋าฮื้อถูกจัดเป็นสปีชี่ใหม่ของเห็ดนางรม ที่มีการสร้างสปอร์แบบไม่มีเพศ (asexual spore) ใน basidiomycetes จะสร้าง asexual spore น้อยมาก โดยทั่วไปจะแพร่พันธุ์ด้วย sexual spore แทบทั้งสิ้นเรียกว่า basidiospore ลักษณะเส้นใยเมื่ออยู่บนอาหารวุ้นจะมีสีขาว หลังเพาะเลี้ยงได้ 7-10 วัน เส้นใยจะคอรีเมีย (coremia) รวมกันเป็นกลุ่มมีสีดำอยู่บนก้านสั้น เกิดทั่วไปบนผิวของอาหารลักษณะของดอก การออกดอกส่วนมากจะออกเป็นดอกเดี่ยวมากกว่าออกเป็นกลุ่ม ดอกมีรูปร่างคล้ายไต ส่วนของหมวกเห็ดมีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 5-15 ซม. ผิวหมวกเห็ดด้านบนเรียบมีลักษณะแห้งไม่เปียกเป็นเมือก มีสีครีมถึงเทาเข้ม ส่วนตรงกลางหมวกจะบุ๋มลงไป ครีบใต้หมวกมีสีขาวถึงสีครีม ก้านดอกสั้นแต่มีขนาดใหญ่และแข็งแรง ส่วนของก้านดอกไม่ติดตรงกลางหมวกเหมือนเห็ดฟางจะติดอยู่ตรงขอบของหมวก ส่วนของก้านดอกมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 1-3 ซม. ยาวประมาณ 5-8 ซม. ลักษณะพิเศษของเห็ดชนิดนี้ คือ มีสปอร์เรียงติดกันแบบลูกโซ่เมื่อรวมกันมากจะเห็นเป็นจุดหรือหยดสีดำ เกิดขึ้นทั้งบนอาหารวุ้น ก้อนเชื้อ และส่วนโคนของดอกเห็ด